Media i komunikowanie społeczne: federacja, ale jaka? Dalsze pytania o przyszłość dyscypliny

Autor

DOI:

https://doi.org/10.33077/uw.24511617.ms.2019.2.104

Słowa kluczowe:

dyscyplina naukowa, język, kariera naukowa, performatywność, pole nauki

Abstrakt

Cel: Analiza perspektyw i koncepcji rozwoju polskiego medioznawstwa w zmieniających się warunkach organizacji życia naukowego w Polsce. Autorka porównuje wąską koncepcję medioznawstwa powiązanego z paradygmatem politologicznym oraz koncepcję luźnej federacji wielodyscyplinarnej. Rozważa negatywny wpływ na rozwój polskiego medioznawstwa mechanizmów dyscyplinujących, mających zwiększać performatywność i mierzalność wyników naukowców oraz wymuszających publikowanie w pismach zagranicznych po angielsku. Metody badań: Autorka dokonała przeglądu konceptualizacji dyscypliny od czasu powstania w Polsce nauki o mediach oraz proponowanych nowych rozwiązań systemowych. Wyniki i wnioski: (1) Konieczność celowych działań środowiska na rzecz wzmocnienia statusu medioznawstwa jako dyscypliny naukowej, a nie jedynie zbioru technik i pragmatyk; (2) Potrzeba świadomego przewartościowania kryteriów sukcesu i jakości naukowej we wspólnym polu. Wartość poznawcza artykułu: Wiąże się z jego charakterem polemicznym i programowym – dyskusja o statusie i przyszłości dyscypliny jest obecnie pilną potrzebą środowiska medioznawczego. Pismo medioznawcze jest natomiast odpowiednim kontekstem dla tego typu dyskusji.

Bibliografia

Ball, S. J. (2003). The Teacher’s Soul and the Terrors of Performativity. Education Policy, 18(2), 215–228. Retrieved from https://moodle.eduhk.hk/pluginfile.php/650355/mod_resource/content/1/Teachers%20soul%20%20terrors%20of%20performativity.pdf DOI: https://doi.org/10.1080/0268093022000043065

Bukowska, G., & Łopaciuk-Gonczaryk, B. (2013). Determinanty sukcesów publikacyjnych naukowców, Nauka 3, 58–86.

Drabek, A., Rozkosz, E., Hołowiecki, M., & Kulczycki, E. (2015). Polski Współczynnik Wpływu a kultury cytowań w humanistyce. Nauka i Szkolnictwo Wyższe 2(46). Pobrane z https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/14676/1/10.14746%3answ.2015.2.4.pdf DOI: https://doi.org/10.14746/nsw.2015.2.4

Hicks D., Wouters, P., Waltman, L., de Rijcke, S., & Rafols, I. (2015). Bibliometrics: The Leiden Manifesto for Research Metrics. Nature, 520 (7548). Retrieved from https://www.nature.com/news/bibliometrics-the-leiden-manifesto-for-research-metrics-1.17351 DOI: https://doi.org/10.1038/520429a

Hofman, I. (2017). Status dyscypliny nauki o mediach. Konieczna zmiana. W A. Adamski, S. Gawroński, & M. Szewczyk (Red.) Nauki o mediach i komunikacji społecznej. Krystalizacja dyscypliny w Polsce. Tradycje, nurty, problemy, rezultaty (s. 41–54). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Aspra-JR.

Jabłonowski, M., & Mielczarek, T. (2018). Komunikowanie społeczne i media – federacja, a nie inkorpo-racja. Studia Medioznawcze, nr 4(75), 13–28. DOI: https://doi.org/10.33077/uw.24511617.ms.2018.4.34

Kulczycki, E. (2016, kwiecień). Budowa polskiego współczynnika wpływu to strata pieniędzy. [Post na blogu]. Pobrane z http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/budowa-polskiego-wspolczynnika-wplywu-to-strata-pieniedzy/

Kulczycki, E. (2017, maj) Wyzwania ewaluacji nauk społecznych i humanistycznych. [Post na blogu]. Pobra-ne z http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/wyzwania-ewaluacji-nauk-spolecznych-i-humanistycznych/

Kulczycki, E., Engels, T. C. E., & Pölönen, J. (2018). Publication Patterns in the Social Sciences and Humanities: Evidence from Eight European Countries. Scientometrics, 116, 463–486. doi: https://doi.org/10.1007/s11192-018-2711-0 DOI: https://doi.org/10.1007/s11192-018-2711-0

Kwiek, M. (2014). Structural Changes in the Polish Higher Education System (1990–2010): A Synthetic View. European Journal of Higher Education, 4(3), 266–280. doi: 10.1080/21568235.2014.905965 DOI: https://doi.org/10.1080/21568235.2014.905965

Lyotard, F. (1997). Kondycja ponowoczesna. Raport o stanie wiedzy. Warszawa: Aletheia.

Miczka, T. (2002). O zmianie zachowań komunikacyjnych. Konsumenci w nowych sytuacjach audiowizu-alnych. Katowice: Księgarnia Św. Jacka.

Pisarek, W. (2017). Ab ovo usque ad mala, czyli nauki o mediach po polsku. W A. Adamski, S. Gawroński, & M. Szewczyk (Red.) Nauki o mediach i komunikacji społecznej. Krystalizacja dyscypliny w Polsce. Tradycje, nurty, problemy, rezultaty (s. 15–26). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Aspra-JR.

Sztompka, P. (2014). Uniwersytet współczesny; zderzenie dwóch kultur. Nauka, 1, 7–18. Pobrane z http://www.pan.poznan.pl/nauki/N_114_01_Sztompka.pdf

Wilkin, J. (2012). Komu potrzebne są nauki społeczne? Nauki społeczne w polskiej i europejskiej prze-strzeni badawczej oraz w rozwiązywaniu problemów rozwoju. Nauka, 4, 17–32. Pobrane z http://www.pan.poznan.pl/nauki/N_412_02_Wilkin.pdf

Opublikowane

10.05.2019

Jak cytować

Lisowska-Magdziarz, M. (2019). Media i komunikowanie społeczne: federacja, ale jaka? Dalsze pytania o przyszłość dyscypliny. Studia Medioznawcze, 20(2), 118–129. https://doi.org/10.33077/uw.24511617.ms.2019.2.104

Numer

Dział

Artykuły