Organizacja konferencji prasowych z uwzględnieniem zmian wywołanych przez pandemię COVID-19
DOI:
https://doi.org/10.33077/uw.24511617.sm.2022.1.675Słowa kluczowe:
COVID-19, komunikowanie, konferencje prasowe, media, public relationsAbstrakt
Celem artykułu jest opis wybranych zmian, jakie dokonały się w branży public relations oraz dziennikarskiej, w tym tych, które są związane z pandemią COVID-19. W opracowaniu podjęte zostały również rozważania na temat narzędzi wykorzystywanych przez specjalistów public relations do budowania pozycji podmiotów, w których są zatrudnieni, z uwzględnieniem w szczególności media relations. Kluczowym obszarem analizy stały się jednak konferencje prasowe, które opisano nie tylko na poziomie teorii, ale także na podstawie badań przeprowadzonych wśród dziennikarzy. Koncepcja/metody badań: badanie zostało zrealizowane przez Polską Agencją Prasową oraz zespół analityków Instytutu Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego pod kierownictwem merytorycznym autora publikacji. Przeprowadzono je w lipcu i sierpniu 2021 r. wśród dziennikarzy, których dane znajdują się w zasobach PAP. Operat badawczy stanowiło 2500 rekordów, wynikiem są 103 wypełnione ankiety. Zastosowano ilościową metodę badawczą i technikę CAWI. Wnioski: badania dowiodły, że konferencje prasowe, pomimo spadku zainteresowania tą formą kontaktów z mediami, nadal są organizowane, a podczas pandemii znaczna ich część odbywała się w sieci. Technika ta jest i nadal będzie wykorzystywana w działaniach media relations, szczególnie w celu prezentacji tematów skomplikowanych i wymagających. Oryginalność/wartość poznawcza: artykuł zawiera oryginalne wyniki badań, które dotykają tematów rzadko eksplorowanych, a także ważnych z punktu widzenia relacji, jakie zachodzą pomiędzy reprezentantami świata mediów i public relations.
Bibliografia
Fabianiak-Czerniak, K. (2012). Internetowe media społecznościowe jako narzędzia public relations. W K. Kubiak (Red.), Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych niepewności (s. 173–194). Warszawa: Wyższa Szkoła Promocji.
Howard, C.M., & Mathews, W.K. (2006). On Deadline. Managing Media Relations. Long Grove: Waveland Press.
Kaczmarek, M. (2021). Zero waste w content marketingu – nowe życie starych treści. Pobrane z https://marketingprzykawie.pl/artykuly/zero-waste-w-content-marketingu-nowe-zycie-starych-tresci
Marzęda, A. (2018). Różnice w wykorzystaniu tradycyjnych i internetowych narzędzi media relations w pracy dziennikarzy motoryzacyjnych. Naukowy Przegląd Dziennikarski, 1, 75–85.
Matulewicz, J. (2012). Badania i osiągnięcia naukowe jako wydarzenia medialne. Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych, 1, 335–355.
No Fluff Jobs (2021). Oto trzy technologie, które są przyszłością rynku. Pobrane z https://businessinsider.com.pl/technologie/oto-trzy-technologie-ktore-sa-przyszloscia-rynku/3rgll5m
Olędzki, J. (2013). Public relations i marketing medialny: zarządzanie komunikacją i wizerunkiem w nauce o mediach. Studia Medioznawcze, 4(55), 27–35.
Pruchnicka, J. (2012). Media relations – promoting scientific and research institutions in the media in Poland and Europe. Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych, 3, 191–209.
Santoso, N.R., Dewi, E.A.S.K., Arviani, H., & Achmad, Z.A. (2021). Public Relations Professionals Communication Strategies in Responding The Covid-19 Pandemic Based on Sexes. Plaridel, 18(1), 295–315.
Sévigny, A. (2020), The Covid-19 Pandemic Highlighted The Essential Value of Public Relations. Journal of Professional Communication, 6(1), 3–6.
Sierpowska, A. (2006). Internet w działaniach public relations. Analiza porównawcza tradycyjnych i internetowych narzędzi. Studia i Materiały. Wydział Zarządzania. Uniwersytet Warszawski, 1, 79–94.
Tworzydło, D. (2017). Procedura zarządzania w kryzysie wizerunkowym w mediach – przeciwdziałanie, reagowanie oraz odzyskiwanie utraconych korzyści. Studia Medioznawcze, 3(70), 77–88. https://doi.org/10.33077/uw.24511617.ms.2017.70.363
Tworzydło, D., Humenny, G., Góra, R., Gawroński, S., & Soliński, T. (2003). Analiza sfer zadaniowych public relations w przedsiębiorstwach. Rzeszów: Instytut Gospodarki Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania.
Tworzydło, D., & Szuba, P. (2019). Rola profilaktyki antykryzysowej z perspektywy największych polskich przedsiębiorstw oraz agencji public relations na podstawie badań eksperckich. Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych, 1, 109–130.
Woźniakowski, M. (2015). Internetowe narzędzia public relations w komunikacji marketingowej największych polskich przedsiębiorstw. Przegląd Organizacji, 6(905), 19–25.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Publikacje na łamach „Studiów Medioznawczych” ukazują się na zasadach odpowiadających licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC 4.0).