Cel/teza: Analiza mechanizmów wieloaspektowego przekazu medialnego fotografii reporterskiej w perspektywie interwencyjności. Autorka rozważa znaczenie funkcji interwencyjnej w fotodokumentalnych przedstawieniach wizualnych, w kontekście kontaminacji znaczeń kodów kulturowych i społecznych. Podkreśla, że w medioznawstwie fotografia reporterska może służyć do badania oddziaływania mediów na odbiorców przez emocjonalność, perswazyjność oraz apelatywność. Metody badań: Autorka dekoduje treści fotografii reporterskiej w kontekście znaków metonimicznych i synekdochalnych, które są skorelowane z funkcjonalno-pragmatycznym ujęciem tych przekazów medialnych. Wyniki i wnioski: Interwencyjność fotografii reporterskiej jest zwykle wartością potencjalną, może zwiększać świadomość i odpowiedzialność społeczną. Fotoreportaże o wyraźnej funkcji interwencyjnej spełniają również rolę aktywizującą społecznie odbiorców. Jednak celem prymarnym dziennikarskiej fotografii interwencyjnej pozostaje przede wszystkim naprawa zastanej rzeczywistości i zapobieganie negatywnym zjawiskom społecznym. Wartość poznawcza: Problem interwencyjności medialnych przekazów fotograficznych był rzadko poruszany w badaniach społeczno-kulturowych. Studium poświęcone interwencyjności massmedialnych fotodokumentów wpisuje się w szerszą dyskusję dotyczącą interpretacji kultury wizualnej w kontekście receptywnego rezonansu społecznego.

Artykuł podejmuje refleksję nad tym, w jakim stopniu proces personalizacji determinuje wizerunek prasowy instytucji Kościoła katolickiego (KK) w kontekście nadużyć seksualnych niektórych duchownych wobec nieletnich. Cel/teza: Próba wskazania relacji między zjawiskiem personalizacji a wizerunkiem instytucji Kościoła katolickiego w polskich tygodnikach opinii w kontekście skandalu pedofilii wśród duchownych. Metody badań: Metoda analizy zawartości prasowej uzupełniona o elementy hermeneutyki. Wyniki i wnioski: Wszystkie poddane analizie tytuły prasowe podjęły temat nadużyć duchownych wobec nieletnich i zaprezentowały instytucję Kościoła w perspektywie konkretnych osób (papież, biskupi, ofiary nadużyć, sprawcy). Na łamach tygodników lewicowo-liberalnych oraz w tygodniku „Do Rzeczy” przełożeni kościelni sprawców przestępstw zostali zasadniczo zaprezentowani jako niereagujący na przypadki nadużyć duchownych. Proces personalizacji otwiera różnorodność dróg interpretacji wydarzenia trafiającego do agendy medialnej. Może on determinować zarówno pozytywny, jak i negatywny wizerunek instytucji KK, a także może posłużyć jako narzędzie do konstruowania niereprezentatywnej narracji na temat przestępstw seksualnych duchownych, tj. narracji wyolbrzymiającej lub marginalizującej skalę nadużyć. Wartość poznawcza: Podjęte badania dowodzą, że proces personalizacji jest ważnym czynnikiem determinującym wizerunek instytucji kościelnej w prasie opinii.

W branży public relations pracują głównie osoby legitymujące się wyższym wykształceniem, aczkolwiek rodzaj ukończonych studiów i sposób przygotowania do zawodu odgrywa ważną rolę w realizacji określonych celów w pracy zawodowej, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru etyczności działań praktyka PR. Cel: Wyselekcjonowanie zmiennych dotyczących nauki zawodu w branży public relations i analiza ich wpływu na poziom utożsamiania profesjonalizmu z etycznością w zawodzie PR-owca, wraz ze wskazaniem możliwych przyczyn nieprzestrzegania standardów etycznych w branży. Metody badań: Badania ilościowe za pomocą techniki telefonicznego wywiadu ankietowego (CATI) wśród osób zatrudnionych w branży public relations (próba 500 specjalistów PR) oraz analiza desk research z uwzględnieniem wyników kilku projektów badawczych dotyczących profesjonalnego wykonywaniu obowiązków PR-owca. Wyniki i wnioski: Średnio co trzecia osoba zatrudniona w branży public relations ma ukończone studia wyższe, które nie były powiązane z tą specjalnością, czyli nie dostarczyły wiedzy potrzebnej do wykonywania codziennych obowiązków zawodowych. Natomiast poglądy zgodne z etyką zawodową najsilniej akcentują osoby, które miały dłuższy kontakt z systemem edukacji w zakresie public relations, tzn. ukończyły studia wyższe oraz podyplomowe związane z PR. Prawdziwość przekazywanych informacji jest kluczowym standardem, który biorą pod uwagę badani podczas wykonywania swojej pracy. Wartość poznawcza: Zaprezentowane wyniki uwzględniają niestandardowe podejście do analizy poziomu wykształcenia przedstawicieli branży PR, co pozwala na pełniejsze poznanie i charakterystykę ścieżek, jakie musieli przebyć PR-owcy do zawodu, wraz z rozróżnieniem wartości etycznych, którymi kierują się poszczególne grupy.

Cel/teza: Identyfikacja ram konceptualnych nauki i wiedzy naukowej w komunikowaniu organizacji i jednostek otwarcie walczących z oficjalną wersją wiedzy naukowej: przeciwników szczepień ochronnych, proponentów teorii płaskiej ziemi oraz zwolenników alternatywnej wersji historii Polski. Metody badawcze: Opierając się na wcześniejszej konceptualizacji, użyto analizy zawartości opartej na modelu dyskursywnym oraz narzędzi analizy ramowania. Wyniki i wnioski: Zlokalizowano w badanym materiale cztery główne ramy interpretacyjne oraz cztery modelowe stylistyki. Wnioski dotyczą względnie jednolitego ramowania zagadnienia wiedzy w komunikacji grup antynaukowych, niezależnie od ich głównego celu, a także wzajemnego przenikania się ich argumentacji. Dostrzeżono także fenomen irracjonalizmu banalnego – postaw antyracjonalnych i antynaukowych wyrażanych przez uczestników komunikacji medialnej bezwiednie, odruchowo, żartem lub przez nieuwagę. Wartość poznawcza: Wiąże się z diagnostycznym i prognostycznym wymiarem analizy. Swoiste instrumentalne ramowanie nauki i wiedzy to niezbędny element strategii komunikacyjnych zwolenników „wiedzy alternatywnej”, zatem jego analiza powinna pomóc w dalszych badaniach nad mechanizmami rozpowszechniania antyracjonalizmu i irracjonalizmu w mediach. To istotne, ponieważ walka z antyracjonalizmem w komunikowaniu jest dziś jednym z najważniejszych społecznych zadań medioznawcy.

Cel artykułu: Charakterystyka genezy organów Stolicy Apostolskich w latach 1948–2018, właściwych w sprawach mediów, na tle przemian ustroju Kurii Rzymskiej; ukazanie ewolucji instytucjonalnej „resortu mediów” – od komisji papieskiej powołanej ad experimentum, przez radę papieską mającą status dykasterium o charakterze ekspercko-promocyjnym, po dykasterium na prawach analogicznych do statusu kongregacji. Metoda badań: Analiza historyczno-normatywna oparta na legislacji papieskiej i kompetentnej literaturze przedmiotu. Wyniki i wnioski: Analiza doprowadziła do sformułowania wniosku, że cechą przemian było systematyczne podnoszenie rangi instytucji właściwych w sprawach ładu medialnego oraz ich integracja funkcjonalna i organizacyjna. Wartość poznawcza: W artykule podjęto problem tradycji i modernizacji ustroju naczelnych organów Stolicy Apostolskiej, którego elementem jest projekt reformy Kurii zapoczątkowany przez papieża Franciszka i wdrażany od 2014 roku. Wątek ten stanowi relatywnie nowy i mało rozpoznany przedmiot analiz naukowych.

Cel/teza: Celem artykułu jest ustalenie sposobu, w jaki blogerzy technologiczni zapewniają sobie niezależność komunikacyjną niezbędną podczas prowadzenia działalności informacyjnej wpływającej na decyzje zakupowe odbiorców. Metody badań: Realizacji wskazanego celu posłużyło studium przypadku oparte na analizie treści kanału „Kuba Klawiter” w serwisie internetowym YouTube. Wyniki i wnioski: W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że blogerzy technologiczni konstruują własną rzetelność w oparciu o wyraźne wyróżnienie treści reklamowych w tworzonych przekazach, zawieranie umów partnerskich i sponsorskich wyłącznie z firmami, które nie dostarczają technologii, autentyzm osobisty oraz pewien stopień zbieżności ich działalności z regułami współczesnego dziennikarstwa. Wartość poznawcza: Przedstawione dociekania stanowić mogą punkt wyjścia dla dalszych analiz poświęconych zmianom w postrzeganiu statusu blogerów i dziennikarzy w środowisku sieciowym, a także przeobrażeniom polskiego rynku medialnego zachodzącym na skutek rozwoju zindywidualizowanej komunikacji masowej.