Artykuł ukazuje wkład drugiego i trzeciego pokolenia Wielkiej Emigracji, zwanej batignolską, w utrzymanie i promocję polskiej/polonijnej społeczności i jej kultury we Francji i w Europie. Cel/teza: Prezentacja, powstanie, ewolucja i analiza zawartości najbardziej prestiżowego, wydawanego w języku francuskim, periodyku Bulletin polonais littéraire, scientifique et artistique oraz działalność jego redaktorów. Metody badań: Odwołując się do metod prasoznawczych i analizy źródeł historycznych, prezentuje znaczenie gazety w utrzymaniu polonijnej wychodźczej tożsamości. Wyniki i wnioski: Przedstawia wagę stroniącego od polityki pisma w budowaniu siły i prestiżu ugrupowania konserwatywno-patriotycznego w przededniu uzyskania niepodległości na tle innych efemerycznych przedsięwzięć dziennikarskich. Wartość poznawcza: Ukazuje jego rolę jako kronikarza, a zarazem wyraziciela polskich nastrojów nad Sekwaną.

Teoretyczny namysł nad zagadnieniem mediatyzacji komunikacji instytucjonalnej Kościoła katolickiego zostaje podjęty w kontekście kryzysu migracyjnego drugiej dekady XXI wieku w Europie. Cel/teza: Próba usystematyzowania najważniejszych konsekwencji procesów mediatyzacji dla właściwego rozumienia roli mediów w komunikacji instytucjonalnej Kościoła katolickiego. Metody badań: Metoda analizy i syntezy. Odwołano się do teoretycznych badań nad mediatyzacją m.in. W. Schulza, H. Knoblaucha, Ž. Pavića, F. Kurbanoviča, T. Levaka, ale również skorzystano z osiągnięć badaczy zajmujących się komunikowaniem Kościoła katolickiego (N. González Gaitano, D. Arasa, J.M. La Porte). Tekst ma charakter przeglądowy. Wyniki i wnioski: Istnieją granice wpływu procesów mediatyzacji w prezentacji i rozumieniu komunikacji instytucjonalnej Kościoła. Wzajemne relacje współczesnych przemian społecznych religii (np. procesów sekularyzacji) i procesów mediatyzacji komunikowania instytucji eklezjalnej nie przybierają formy automatycznego determinizmu. Kościół w procesach instytucjonalnej komunikacji podąża drogą komunikowania własnej tożsamości, dla którego wysoki poziom popularności wśród opinii publicznej nie jest racją jego obecności w mediach. W przypadku postawy papieża Franciszka, dotyczącej jego stanowiska wobec mediów w kontekście kryzysu migracyjnego, nie ma zastosowania teza Heidi Campbell o postawie nieufności instytucji eklezjalnej wobec nowych technologii. Wartość poznawcza: Podjęte badania ukazują użyteczność procesów mediatyzacji, jako klucza w lepszym poznaniu i zrozumieniu instytucjonalnych przekazów Kościoła katolickiego

Artykuł przedstawia występujące w literaturze przedmiotu próby zdefiniowania fake newsa. Cel: Przedstawienie różnych podejść definicyjnych, opisanie specyfiki fake newsa oraz scharakteryzowanie prób typologii zjawiska. Metody badań: Analiza literatury przedmiotu oraz źródeł internetowych. Wyniki i wnioski: Wyodrębnienie składowych fake newsa oraz jego cech charakterystycznych koniecznych do stworzenia spójnej definicji. Wartość poznawcza: Uporządkowanie obecnego stanu wiedzy na temat fake newsa.

Perspektywa podziału na branże daje możliwość zrealizowania bardziej zaawansowanych analiz dotyczących rodzaju oraz częstotliwości występowania kryzysów wizerunkowych. Cel: Prezentacja przykładowego sposobu wyselekcjonowania branż opresyjnych na podstawie modelu odnoszącego się do wiodących gałęzi polskiej gospodarki. Metody badań: Badania ilościowe za pomocą ankiety audytoryjnej przeprowadzone wśród specjalistów PR oraz analiza desk research, m.in. Listy 500 dziennika Rzeczpospolita. Wyniki i wnioski: Badania wykazały, że na rynku funkcjonuje pewna grupa branż, które są szczególnie narażone na występowanie komunikacyjnych sytuacji kryzysowych. Wyniki pokazują, że przedsiębiorstwa wchodzące w ich skład (np. reprezentujące sektor publiczny, spożywczy, farmaceutyczny czy telekomunikacyjny) silniej przyciągają do siebie kryzysy wizerunkowe i częściej są zmuszone nimi zarządzać. Dlatego działalność badanych firm została zanalizowana na zasadzie działania magnesu kryzysowego, który przyciąga wiele niekorzystnych zjawisk z otoczenia wewnętrznego i zewnętrznego organizacji. Wartość poznawcza: Zaprezentowane wyniki mogą stanowić wsparcie zarówno dla oceny efektów public relaions, jak i dla technik medioznawczych (np. analizy przekazu medialnego).

Cel/teza: Tezą artykułu jest potwierdzenie potrzeby i możliwości zachowania specyfiki badań ukierunkowanych na książkę i informację w warunkach nowej klasyfikacji dziedzin nauki i dyscyplin naukowych. Metody badań: Wykorzystano metodę analizy i krytyki piśmiennictwa. Wyniki i wnioski: Autorki opowiadają się za zachowaniem specyfiki i odrębności problematyki badawczej ukierunkowanej na książkę i informację, przy jednoczesnym poszukiwaniu nowych, wspólnych obszarów i sposobów rozwiązywania problemów badawczych we współpracy z badaczami reprezentującymi nauki o komunikacji społecznej i mediach. Wartość poznawcza: Artykuł włącza się w dyskusję naukową zainicjowaną wypowiedzią Marka Jabłonowskiego i Tomasza Mielczarka Komunikowanie społeczne i media – federacja, a nie inkorporacja („Studia Medioznawcze” 2018, (4) 75, 13–29) nad nową klasyfikacją dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych.

Cel: Celem artykułu jest ukazanie dyskursów pojawiających się w mediach społecznościowych, których głównymi tematami były opisy osób reprezentujących określone partie polityczne i środowiska ideologiczne, a które to osoby przedstawiano w innego rodzaju mediach jako autorytety. Założono, że cel zostanie osiągnięty przez wykorzystanie metody studium przypadku czterech profili Facebook`owych: ,,Żelazna Logika”, ,,Raz prozą, raz rymem – walczymy z propagandowym reżimem” oraz ,,SokzBuraka” i ,,Prawicowa Rzeczpospolita Ludowa”. Metody badań: Jako metodę badawczą wykorzystano jakościową analizę dyskursu przeprowadzoną na podstawie wybranych danych uzyskanych dzięki zastosowaniu programu komputerowego Atlas.ti. Wyniki i wnioski: Uzyskane wyniki wskazywały na obecność dyskursów krytycznych wobec: 1) osób uznawanych przez mainstremowe media za autorytety osobowe, 2) autorytetów instytucjonalnych. Na ich podstawie wnioskowano o możliwym usytuowaniu wspomnianych profili w procesie komunikacji politycznej. Wartość poznawcza: Podejmowany problem dostarcza wartości poznawczej dyskursów polityczno-ideologicznych obecnych w mediach społecznościowych będących w opozycji wobec mediów masowych, wspomagających jedynie wybrane autorytety osobowe i instytucjonalne.

Cel: Celem artykułu jest analiza przesłanek skłaniających do określenia paradygmatów dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach w kontekście nowej klasyfikacji dziedzin i dyscyplin nauki. Metody badań: Przy założeniu, że w nowej dyscyplinie dominują przedstawiciele dotychczasowej nauki o mediach oraz bibliologii i informatologii istotne jest podjęcie dyskusji tożsamościowej, wyodrębnienie subdyscyplin oraz udoskonalenie narzędzi badawczych. Wyniki i wnioski: W artykule przedstawiono chronologiczny i problemowy zarys rozwoju badań mediów w Polsce, szczególnie po 2011 roku, z uwzględnieniem aktywności Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej. Wartość poznawcza: Zwrócono uwagę na potencjał wynikający z połączenia dyscyplin autonomicznych charakteryzujących się multigenetycznością i otwartością.

Cel/teza: Celem analizy przedstawionej w artykule jest weryfikacja typologii sytuacji kryzysowych W.T. Coombsa. W artykule zostały poddane analizie wydarzenia, w których organizacja w perspektywie sytuacji kryzysowej: jest [1] ofiarą, [2] doprowadziła do sytuacji kryzysowej w sposób nieświadomy, [3] doprowadziła do sytuacji kryzysowej w sposób świadomy. Niektóre z sytuacji kryzysowych trudno jest przyporządkować do wskazanych typów sytuacji, ponieważ mogą nosić znamiona manipulacji. Celem jest pokazanie takich możliwości. Metody badań: Autorka dokonała analizy czterech sytuacji kryzysowych z uwzględnieniem typologii Coombsa. Analiza nie stanowi badania jakościowego o charakterze reprezentatywnym. Dobór sytuacji kryzysowych poddanych analizie w niniejszym opracowaniu uwzględniał warunki: [1] bliskiej odległości czasowej sytuacji kryzysowej (wszystkie analizowane zdarzenia dotyczą okresu 2017–2019), [2] znanych i rozpoznawalnych podmiotów (organizacji, marek, osób), [3] znacznego zaangażowania ze strony odbiorców przekazów-użytkowników mediów społecznościowych oraz [4] podnoszenia tematu sytuacji kryzysowych przez branżę komunikacyjną zarówno po stronie naukowców, badaczy, jak i przedstawicieli praktyki rynkowej. Wyniki i wnioski: Analizowane przykłady pokazały niedostatki typologii sytuacji kryzysowych Coombsa. Zauważono pole do nadużyć komunikacyjnych skierowanych ku odbiorcom przekazów – użytkownikom mediów społecznościowych. Nadużycia te w kulminacyjnych formach mogą być manipulacją przez wykorzystanie w strategiach komunikowania sytuacji kryzysowych wygenerowanych na potrzeby realizacji celów organizacji. Celem działań manipulacyjnych mogą być aspekty ekonomiczne, marketingowe i inne. Wartość poznawcza: W dobie możliwości kreowania nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wydarzeń oraz informacji analizowane sytuacje mogą stanowić zagrożenie dla prawdziwości i etyki dyskursu organizacji różnego typu w otoczeniu rynkowym. W efekcie odbiorcy przekazów mogą podejmować decyzje na podstawie wydarzeń generowanych, co może wprowadzać odbiorcę w błąd. Dlatego obserwacje oraz analiza problemu będzie kontynuowana, a jej pogłębienie znajdzie swój wyraz w badaniach jakościowych.

Artykuł dotyczy rozwoju rynku prasowego w Rzeszowie po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. Cel: Przedstawienie charakteru tytułów prasowych i rynku prasowego w Rzeszowie w pierwszych latach II Rzeczpospolitej (1918–1924). Metody badań: Opis i analiza zwartości tytułów ukazujących się w latach 1918–1924 w Rzeszowie. Wyniki i wnioski: Mimo swojego prowincjonalnego w tym czasie charakteru i stosunkowo słabo rozwiniętego rynku prasowego, w Rzeszowie ukazywało się w badanym okresie kilka tytułów ważnych dla rozwoju lokalnej społeczności. Wartość poznawcza: Artykuł stanowi uzupełnienie obrazu lokalnej prasy polskiej po 1918 r. przez bardziej szczegółowe spojrzenie na prasę wydawaną w Rzeszowie, niż miało to miejsce w dotychczasowych publikacjach na ten temat.

W  artykule zawarto analizę dotyczącą funkcjonowania  francusko-niemieckiej stacji ARTE, wskazując źródła sukcesu tego unikatowego projektu na rynku europejskich mediów – francusko-niemieckiej, europejskiej telewizji kultury. Cel: Wykazanie zgodności warunków decydujących o sukcesie i rozwoju telewizji ARTE z modelem stabilnego funkcjonowania europejskiej sfery publicznej, wyznaczonym przez Jürgena Gerhardsa. Metody badań: Analiza strategicznej i programowej działalności ARTE na podstawie tekstów naukowych, dokumentów korporacyjnych i zwartości programowej stacji. Wyniki i wnioski: Warunki stabilnego rozwoju ARTE to: wola polityczna, stabilny rodzaj finansowania, rozwój technologiczny, wolność i niezależność medium, wysoka jakość programowa – te warunki są zgodne z założeniami modelu Jürgena Gerhardsa. Dodatkowymi czynnikami sukcesu są założenia polityki medialnej Unii Europejskiej i ścisła współpraca francusko-niemiecka. Wartość poznawcza:  Artykuł odpowiada na pytanie dotyczące warunków, jakie muszą być spełnione, by tak ambitna, dwunarodowa telewizja kultury jak ARTE mogła zaistnieć i ugruntować swoją stabilną pozycję na audiowizualnej mapie Europy.